Η νόσος των «μεσημεριανών», που «έκρυψε» τον Γκοβού!

Σάββατο βράδυ και στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» έχουν μαζευτεί περίπου τριακόσια άτομα να υποδεχθούν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, για να παίξει ποδόσφαιρο. Εκδηλωτικοί μεν, λίγοι δε για το βεληνεκές του Σίντνεϊ Γκοβού. Λίγες ώρες αργότερα το αεροδρόμιο της Λάρνακας «ζει» μοναδικές στιγμές! Παραπάνω από χίλια διακόσια άτομα αποθεώνουν τον Τρεζόρ Λούα-Λούα,...
ο οποίος συνεχίζει στην Ομόνοια Λευκωσίας. Η αντίθεση των στιγμών αναφέρεται, χωρίς περαιτέρω σχολιασμό, για να τεθεί προς κρίση σας. 

Η δικαιολογία πως προτιμήθηκαν κλαμπ της παραλιακής, λόγω του Σαββατόβραδου, παρά μία επίσκεψη στο αεροδρόμιο για την υποδοχή του Γάλλου παικταρά, είναι αστεία. Άλλωστε όσοι περιμένουν να κάνει η ομάδα τους μία «μεταγραφή αεροδρομίου», ώστε να πάνε, είναι συγκεκριμένη μερίδα φιλάθλων-οπαδών. Ο λιγοστός αριθμός φίλων του Παναθηναϊκού, που υποδέχθηκε την πενταδάτη, στην ιστορία του συλλόγου, μεταγραφή δείχνει ξενέρωμα ολκής, φαινόμενο απίστευτο, με βάση το τι πέτυχε την προηγούμενη χρονιά ο σύλλογος. Με βάση την κλάση, το όνομα, την αξία, την προϋπηρεσία αυτού που ήρθε! 

Το γεγονός πως ο αντι-Σαλπιγγίδης είναι ο Σίντνεϊ Γκοβού πέρασε σε δεύτερη μοίρα τη Δευτέρα, ημέρα της πρώτης προπόνησης του «τριφυλλιού». Χάθηκε για δικούς του λόγους ένας εξαιρετικός παίκτης και δεν αντικαταστάθηκε από τον οποιοδήποτε Πέτσκο, αλλά από τον Γκοβού. Αυτό θα έπρεπε να είναι το θέμα της ημέρας, η διαμορφωθείσα επικαιρότητα, όμως, είχε άλλη γνώμη. Την ημέρα που θα έπρεπε ν΄ασχολούμαστε, όσον αφορά τα θέματα του Παναθηναϊκού, με την ενίσχυση του πρωταθλητή Ελλάδας, που τον απομακρύνει από τους διώκτες του, είχαμε άλλα! 

Στιγμές που πήγαν πολύ μπροστά το ραδιόφωνό μας, άλλο τόσο πίσω, όμως, τον Παναθηναϊκό. Το «δύο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα» είναι το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό. Για να πάρεις κάτι που ανήκει σε τρίτο πρόσωπο πρέπει να πληρώσεις! Είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι ο Παναθηναϊκός έχει ιδιοκτήτη, μεγαλομέτοχο, άνθρωπο που εγγυάται (αυτός και η οικογένειά του) την ύπαρξη του συλλόγου τρεις δεκαετίες τώρα. Με λόγια κανείς δεν μπορεί ν΄αντιπαρατάξει τα δικά του πλεονεκτήματα, παρά μόνο με πράξεις. Κι εγώ θέλω ν΄αγοράσω τον Παναθηναϊκό και τον κοστολογώ πέντε ευρώ, γιατί τόσα έχω! Μπορώ, όμως, επί πραγματικού να συντηρήσω αξιόπιστα ό,τι αγοράσω; 

Η κουβέντα για το ποιος κάνει και ποιος δεν κάνει από τα εμπλεκόμενα, στον Παναθηναϊκό, πρόσωπα είναι ατέρμονη. Δίκια και άδικα υπάρχουν σ΄όλες τις πλευρές. Το θλιβερό είναι πως δικαιωθήκαμε όσοι, λίγοι (σαμποτέρ τότε!!), διαβλέπαμε το 2008 τις εξελίξεις. Πως τόσο ισχυρές προσωπικότητες, τόσο δυνατά πορτοφόλια που δεν έχουν μάθει στο «όχι» ούτε από τον Θεό τον ίδιο, λίγες πιθανότητες (και ευκαιρίες) θα έχουν να τα βρουν. Η παρουσία και των τριών στα ερτζιανά συνέχισε μία τακτική που έχουν οι ισάριθμες πλευρές, αυτήν του ξεκατινιάσματος, με πρώτες διδάξασες τις μεσημεριανές εκπομπές! Κανένας σύλλογος, κανένα μερίδιο κόσμου δεν είναι, όμως, «μεσημεριανάδικο». 

Κι όλα αυτά την ημέρα που επισημοποιήθηκε η μετακίνηση στο σύλλογο, τον οποίο υπηρέτησαν και υπηρετούν, ένας παίκτης που τη δεκαετία που ολοκληρώθηκε συνυπέγραψε την επιτυχία μίας, πλέον, μεγάλης ευρωπαϊκής ομάδας. Ο Σίντνεϊ Γκοβού άρχισε την καριέρα του σε μία ομάδα χωρίς πρωτάθλημα. Την άφησε με επτά, ένα νταμπλ και εξαιρετικές πορείες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ένας παίκτης που φόρεσε τη φανέλα της κοντά στις τριακόσιες φορές, σημειώνοντας κάτι λιγότερο από εκατό τέρματα. Όντας βασικός, με 26 συμμετοχές στο ελάχιστο ανά σεζόν στο Σαμπιονά, πλην δύο ετών: το 1999-2000 που ήταν ακόμη άγουρος για μπροστάρης και το 2008-2009 που ήταν τραυματίας. Ένας παίκτης όχι γυρολόγος, που στέριωσε σ΄ένα «δύσκολο» κλαμπ. Διεθνής με τη Γαλλία, κι όλα αυτά «σκεπάστηκαν» από τις «κοκορομαχίες» αυτών που θα έπρεπε να προάγουν τη σούπερ ενίσχυση της ομάδας τους και επικοινωνιακά! 


www.sport-fm.gr / Γκαραγκάνης Λάμπρος