Καλοκαιριάσαμε και πάνω που η silly season της Formula 1 θα έπρεπε να πάρει φωτιά, οι πρόσφατες ανακοινώσεις έσβησαν τον καπνό πριν καλά-καλά διαμορφωθούν τα συνήθη για την εποχή σενάρια. Σε έναν κόσμο παραφιλολογίας αγγελικά (μυθο)πλασμένο, ο Kimi Raikkonen θα έπρεπε να είχε αρχίσει να ξεσκονίζει την αγωνιστική του φόρμα από το χώμα των ειδικών διαδρομών, ο Robert Kubica θα έβγαζε 24ωρο πρόγραμμα συμβίωσης με τον φιλαράκι του, τον Fernando Alonso, στο Maranello, ο Mark Webber θα πήγαινε κόντρα στη Red Bull, που θα τον άφηνε στο περιθώριο (ελέω Kimi) με αποτέλεσμα να επιστρέψει στη Williams και άλλα πολλά γλυκανάλατα...
Μόνο που όπως με πίκρα διαπιστώσαμε όλοι οι μυθοπλάστες δημοσιογράφοι, οι ομάδες αποφάσισαν φέτος να μην παίξουν αυτό το παιχνίδι. Ισπανικές τράπεζες που να πληρώνουν με ανοιχτές κάνουλες για να ντύσουν τον ήρωά τους στα κόκκινα δεν υπάρχουν πολλές και η παγκόσμια οικονομική κρίση οδήγησε όλες τις ομάδες να βολευτούν με ό,τι έχουν. Όχι ότι οι επιλογές αυτές είναι λανθασμένες, απλά μας στερούν αυτό το αλατοπίπερο που γουστάραμε κάθε καλοκαίρι, αφήνοντάς μας με τις γλυκές σκέψεις που προσφέρουν τα «αν»…
Επειδή ο διατροφολόγος μου δεν μου επιτρέπει τα γλυκά ούτε στη… σκέψη, ας γυρίσουμε στην πραγματικότητα και να εξετάσουμε τις επιλογές κάθε ομάδας ξεχωριστά. Στη McLaren θέμα δεν υπήρχε και ούτε προέκυψε στην πορεία. Οι Jenson Button και Lewis Hamilton κατάφεραν να στριμώξουν τους εγωισμούς τους μέσα σε ένα γκαράζ και αφού δεν τα… τσούγκρισαν στην Τουρκία, δύσκολα θα το κάνουν κάπου αλλού. Η Εθνική Αγγλίας ξανά προς τη δόξα τραβά και μια και όπως συνήθως θα πατώσουν στο Μουντιάλ, όλοι θα στραφούν στη Formula 1 ονειρευόμενοι την κατάκτηση του τροπαίου στο… Silverstone.
Όχι μακριά από την πίστα που φιλοξένησε το παρθενικό Grand Prix της Formula 1, βρίσκεται το χωριουδάκι του Milton-Keynes. Πέρα από τις αγελάδες και τις πάπιες, εκεί βρίσκεται και ένα εργοστάσιο, αυτό της Red Bull Racing. Την περασμένη εβδομάδα οι φωνές του Christian Horner πρέπει να διατάραξαν την ηρεμία της πανίδας της βρετανικής εξοχής αλλά φαίνεται ότι έπιασαν τόπο. Sebastian Vettel και Mark Webber παρουσιάστηκαν μονιασμένοι και χαμογελαστοί αν και η λέξη-κλειδί της όλης υπόθεσης, βρίσκεται στην προηγούμενη πρόταση και είναι φυσικά η λέξη «φαίνεται». Η εκεχειρία έχω την αίσθηση ότι θα είναι προσωρινή και όσο εντείνεται η μάχη του τίτλου, ίσως να έχουμε επιπλέον ταυρομαχίες. Είναι όμως η καλύτερη επιλογή για την αυστριακή ομάδα η διατήρηση του Webber και για το 2011;
Χωράει μεγάλη κουβέντα επί του θέματος, με την αρχική μου αίσθηση να είναι: βραχυπρόθεσμα ναι, μακροπρόθεσμα όχι. Με το deadline αυτόματης ανανέωσης της συνεργασίας των δύο πλευρών να πλησιάζει, η RBR έπρεπε να αποφασίσει αν θα κρατήσει τον Αυστραλό ή όχι. Επιλέγοντας το πρώτο, εξασφάλισε ότι μέχρι το τέλος της χρονιάς θα δώσει το 110% των δυνατοτήτων του στην προσπάθεια κατάκτησης των δύο παγκόσμιων τίτλων. Αν επέλεγε το δεύτερο, θα μας χάριζε αρκετούς λόγους για να γράφουμε τους επόμενους μήνες αφού σε κάθε αγώνα το παρασκήνιο θα γέμιζε βιβλίο. Ανανεώνοντας το συμβόλαιο, καταδίκασε σε σιωπή όλους όσοι έκραζαν τη διοίκηση της ομάδας τις τελευταίες ημέρες, σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να πείσει για το καθεστώς ισότητας ανάμεσα στους δύο οδηγούς. Ωστόσο, είναι πια ευκολότερο να πείσει ο λύκος την κοκκινοσκουφίτσα ότι είναι η γιαγιά, παρά η Red Bull τον κόσμο ότι θα χαρεί το ίδιο αν χρίσει πρωταθλητή το καγκουρό κι όχι τον Vettel. Αυτή η συγκαλυμμένη κόντρα θα συνεχιστεί και το 2011 και φοβάμαι ότι ίσως ο 22χρονος Γερμανός να θέλει περισσότερο καλόπιασμα για να πειστεί να ανανεώσει το δικό του συμβόλαιο μέχρι και το 2015. Γιατί όταν είσαι ο πιο περιζήτητος οδηγός στην αγορά, τότε θέλεις τουλάχιστον να είσαι το Νο1 στην ομάδα σου.
Ένας κανόνας που, όπως κάθε άλλος, έχει και την εξαίρεση του. Αυτή είναι ο Kimi, που πιστεύω ότι προβληματίζεται περισσότερο με το τι θα κάνει η Εθνική Φινλανδίας στο χόκεϊ, παρά για το καθεστώς της ομάδας του. Ας του κόψουν υποχρεώσεις χορηγών και μερικές συσκέψεις με μηχανικούς και ας τον βαφτίσουν και 3ο και 4ο, δεν θα τον ένοιαζε. Αρκεί να γυρνούσε βέβαια, πράγμα που πλέον δεν πρόκειται να γίνει με τη Red Bull. Αν δεν γυρνάει επειδή όντως δεν θέλει και την έχει βρει παίζοντας με τα World Rally Cars, τότε ok, η RBR δεν είχε πολλές επιλογές. Ίσως μόνο τον Robert Kubica. Αν όμως μπορούσε να έχει τον Kimi και επέλεξε να κρατήσει για άλλον έναν χρόνο τον Webber, τότε μάλλον διάλεξε κουρτίνα που πίσω της κρύβει τον Ζονκ.
Μπορεί βέβαια τα επόμενα άλματα του καγκουρό να με διαψεύσουν. Ήδη το κάνει με εμφατικό τρόπο ο Mark και δεν διαψεύδει μόνο εμένα αλλά σχεδόν όλους όσοι ασχολούνται ενεργά με το σπορ αφού όχι μόνο αμφισβητεί στα ίσια τον «μελλοντικό πρωταθλητή» αλλά με τις εμφανίσεις του από την Ισπανία και μετά, αποδεικνύει ότι είναι κι εκείνος διεκδικητής του τίτλου και μάλιστα σοβαρός. Για να μην πω και φαβορί… Αλλά όπως πιστεύω και πολλοί από εσάς, θα ήθελα να δω τον Raikkonen με ένα μονοθέσιο που να κυριαρχεί. Ένα μονοθέσιο που στον απόλυτο γύρο με χαμηλό φορτίο καυσίμου πετάει. Ένα μονοθέσιο που αν δεν είσαι ο Vettel, συνήθως δεν σπάει, και που δεν είναι οι… ακόμα πιο εύθραυστες McLaren (MP4-19, 19B, άντε και 20), ούτε το περυσινό φορτηγό της Ferrari που κατάφερε να οδηγήσει στη νίκη στο Βέλγιο. Βέβαια μάλλον έχω πέσει πάλι στην παγίδα με τα «αν», οπότε πάμε παραπέρα…
Στη Ferrari ανακοινώθηκε η επέκταση του συμβολαίου του Felipe Massa έως και το 2012. Με αυτό τον τρόπο, η Scuderia εξασφαλίζει κάτι. Αφού έως τώρα αδυνατεί να εξασφαλίσει την ταχύτητα, τουλάχιστον εξασφαλίζει τη σταθερότητα και αυτό είναι ένα στοιχείο που βοηθάει σημαντικά ομάδες που βρίσκονται κοντά στην πηγή αλλά νερό δεν πίνουν. Το κάνει η Red Bull και δεν της έχει βγει σε κακό. Άλλωστε θεωρώ ότι ο Massa μπορεί να μην ανήκει στην κορυφαία τετράδα των Hamilton, Alonso, Vettel & Raikkonen (με τυχαία σειρά βέβαια) αλλά παρά τον περσινό του τραυματισμό, υστερεί ελάχιστα. Κυρίως στον τομέα της ψυχολογίας. Βέβαια θα μου πείτε, η ουσία είναι να τον συγκρίνεις με τον Kubica και εκεί θα επέλεγα τον Πολωνό. Αλλά όσο κι αν είμαι κι εγώ μακαρονάς, δεν είμαι ούτε ο Domenicali ούτε ο Montzemolo.
Όλα τα παραπάνω «παγώνουν» την όποια μετατόπιση στις συνθέσεις των ομάδων άρα και ο Kubica θα αναγκαστεί να μείνει στ’ αυγά του. Ίσως μάλιστα αυτό να μην είναι και τόσο κακό αφού βρίσκεται σε μία ομάδα που έχει συσπειρωθεί γύρω του, με καλό κλίμα και παρόμοιους στόχους αλλά και φιλοσοφία γύρω από τους αγώνες. Κερασάκι σε αυτή την ήδη πετυχημένη τούρτα αποτελεί η απρόσμενη ικανότητα της Renault να εξελίσσει σταθερά το μονοθέσιό της στην πορεία της σεζόν. Ένα ατού που διακρίνει φέτος την τεχνική ομάδα του Enstone αλλά που τα τελευταία χρόνια αποτελεί άγνωστη συνταγή για τους Ιταλούς στο Maranello. Όντας χαμηλών τόνων κι ο ίδιος, ίσως ο Kubica να προτιμά να είναι πρώτος στο χωριό που είναι ήδη κωμόπολη και όλο μεγαλώνει, παρά ένα ακόμα γρανάζι στην ιταλική μητρόπολη που δείχνει συνεχώς σημάδια αποκέντρωσης.
Όσο για τη Mercedes, μετά το αρχικό σκοτσέζικο ντους, ο Michael Schumacher δείχνει να βρίσκει σιγά-σιγά τα πατήματα του και παρότι θεωρώ σχεδόν αδύνατο να ζήσει ξανά τις εποχές του χθες, μάλλον θα έχει λόγο να συνεχίσει να παίζει με τους πιτσιρικάδες που αγάπησαν τη Formula 1 βλέποντάς τον να κερδίζει πρωταθλήματα. Άλλωστε δεν θα έβαζα τα λεφτά μου στο να έχει δύο σερί χρονιές μέτριο μονοθέσιο ομάδα του Ross Brawn. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα πυροτέχνημα που θα του ανυψώσει το ηθικό, αποστομώνοντας τους επικριτές του. Αυτό μπορεί να έρθει την Κυριακή στον Καναδά, μπορεί στον εντός έδρας αγώνα της Mercedes στη Γερμανία, μπορεί και στο Spa. Όσο για τον Rosberg, απέδειξε έως τώρα ότι μπορεί να είναι ανταγωνιστικός αν έχει ανταγωνιστικό μονοθέσιο άρα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε όλοι, είναι να περιμένουμε τον Brawn. Όσο για τις μεταγραφές, last year…
TOY ΠΑΝΟΥ ΣΕΙΤΑΝΙΔΗ ΑΠΟ ΤΟ WWW.MSFREE.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου