To σημερινό απόγευμα θα το θυμούνται για πολλά χρόνια στο MEGA,όταν 24 από τους παλαιότερους δημοσιογράφους αποχαιρετούσαν με δάκρυα τους συναδέλφους τους, αφού αρνήθηκαν να υπογράψουν τις νέες συμβάσεις εργασίας και απολύθηκαν...
Πολύ συγκινητικές στιγμές έζησαν οι εργαζόμενοι στο MEGA σήμερα το απόγευμα, όταν έπρεπε να αποχαιρετήσουν τον επί 20 χρόνια εργασιακό τους χώρο. Πολλοί εξ αυτών έμπαιναν στην τρίτη δεκαετία εργασίας τους στο κανάλι και όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, η στιγμή του αποχαιρετισμού ήταν πολύ δύσκολη.
Οι στιγμές που εκτυλίχθηκαν στα γραφεία του καναλιού έσπαγαν καρδιές, αφού η μαζική αποχώρηση, κάνει αρκετά διαφορετικό το δελτίο ειδήσεων του MEGA από σήμερα κιόλας, μιας και είναι πολλές οι γνώριμες φιγούρες και φωνές που δεν θα δούμε και θα ακούσουμε.
Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια του Διευθυντή Ειδήσεων και Ενημέρωσης του καναλιού, Χρήστου Παναγιωτόπουλου στο aixmi.gr :
Η 31η Μαΐου είναι μιά πολύ δύσκολη μέρα για μένα. Επιτρέψετε μου, λοιπόν, να γράψω δυο προσωπικά λόγια.
Αποχωρούν 24 δημοσιογράφοι, παραγωγοί και εργαζόμενοι στην υποστήριξη των Ειδήσεων από το Μega και τη διεύθυνση Ειδήσεων και Ενημέρωσης, της οποίας είμαι επικεφαλής τα τελευταία εννέα χρόνια.
Οι συνάδελφοί μου φεύγουν αρνούμενοι να αποδεχθούν τη μείωση των αποδοχών τους -που η οικονομία δυσπραγία και του Μega επιβάλλει- και φοβούμενοι ότι στο μέλλον -αν αλλάξει επί τα χείρω ο νόμος, πράγμα καθόλου απίθανο- μπορεί να μην καταφέρουν να πάρουν το σύνολο της αποζημίωσής τους.
Θέλω και δημόσια να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους αυτούς. Συνταξιδέψαμε επί πολλά χρόνια -με κάποιους 20 ή και 21- ζήσαμε πολλά, καλά και κακά, επιτυχίες και αποτυχίες.
Είχαμε γίνει μιά οικογένεια. Με τις χαρές και τις λύπες, τις γκρίνιες και τα πειράγματα, τους τσακωμούς και τις αγκαλιές μας.
Θέλω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί χωρίς τη δική τους συμβολή τίποτα δεν θα είχαμε καταφέρει. Προσέφεραν το περίσσευμα της γνώσης τους, του ταλέντου τους, της ψυχής τους. Δούλεψαν αργίες, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιές, Πάσχα, έκοψαν από τις άδειές τους μέρες για να μη λείπουν από το ρεπορτάζ, ξενύχτησαν στο δρόμο για να πάρουν μιά δήλωση ή ένα πλάνο.
Φεύγουν, παίρνοντας μαζί τους ένα κομμάτι της ζωής μου, ένα κομμάτι της ψυχής μου.
Δεν τους λέω «αντίο», το αντίο φέρνει μαζί του το παγωμένο αγέρι του «για πάντα». Και δεν θέλω αυτός ο αποχωρισμός να είναι παντοτινός.
Προτιμώ να τους πω «γειά χαρά. Και στο επανειδείν».
Ποιοι φεύγουν:
Οι στιγμές που εκτυλίχθηκαν στα γραφεία του καναλιού έσπαγαν καρδιές, αφού η μαζική αποχώρηση, κάνει αρκετά διαφορετικό το δελτίο ειδήσεων του MEGA από σήμερα κιόλας, μιας και είναι πολλές οι γνώριμες φιγούρες και φωνές που δεν θα δούμε και θα ακούσουμε.
Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια του Διευθυντή Ειδήσεων και Ενημέρωσης του καναλιού, Χρήστου Παναγιωτόπουλου στο aixmi.gr :
Η 31η Μαΐου είναι μιά πολύ δύσκολη μέρα για μένα. Επιτρέψετε μου, λοιπόν, να γράψω δυο προσωπικά λόγια.
Αποχωρούν 24 δημοσιογράφοι, παραγωγοί και εργαζόμενοι στην υποστήριξη των Ειδήσεων από το Μega και τη διεύθυνση Ειδήσεων και Ενημέρωσης, της οποίας είμαι επικεφαλής τα τελευταία εννέα χρόνια.
Οι συνάδελφοί μου φεύγουν αρνούμενοι να αποδεχθούν τη μείωση των αποδοχών τους -που η οικονομία δυσπραγία και του Μega επιβάλλει- και φοβούμενοι ότι στο μέλλον -αν αλλάξει επί τα χείρω ο νόμος, πράγμα καθόλου απίθανο- μπορεί να μην καταφέρουν να πάρουν το σύνολο της αποζημίωσής τους.
Θέλω και δημόσια να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους αυτούς. Συνταξιδέψαμε επί πολλά χρόνια -με κάποιους 20 ή και 21- ζήσαμε πολλά, καλά και κακά, επιτυχίες και αποτυχίες.
Είχαμε γίνει μιά οικογένεια. Με τις χαρές και τις λύπες, τις γκρίνιες και τα πειράγματα, τους τσακωμούς και τις αγκαλιές μας.
Θέλω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί χωρίς τη δική τους συμβολή τίποτα δεν θα είχαμε καταφέρει. Προσέφεραν το περίσσευμα της γνώσης τους, του ταλέντου τους, της ψυχής τους. Δούλεψαν αργίες, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιές, Πάσχα, έκοψαν από τις άδειές τους μέρες για να μη λείπουν από το ρεπορτάζ, ξενύχτησαν στο δρόμο για να πάρουν μιά δήλωση ή ένα πλάνο.
Φεύγουν, παίρνοντας μαζί τους ένα κομμάτι της ζωής μου, ένα κομμάτι της ψυχής μου.
Δεν τους λέω «αντίο», το αντίο φέρνει μαζί του το παγωμένο αγέρι του «για πάντα». Και δεν θέλω αυτός ο αποχωρισμός να είναι παντοτινός.
Προτιμώ να τους πω «γειά χαρά. Και στο επανειδείν».
Ποιοι φεύγουν: